Dawno nie pisalam o zadnych przeczytanych ksiazkach. Troche dlatego, bo mniej ostatnio czytam, ale glownie dlatego, bo nie wpadlo mi w rece nic zapierajacego dech w piersiach.
Dopoki nie odkrylam Amerykanskiego pisarza Afganskiego pochodzenia, ktory nazywa sie Khaled Hosseini.
Przeczytalam dwie jego ksiazki: Chlopiec z latawcem (The Kite Runner) i Tysiac Wspanialych Slonc (A Thousand Splendid Suns).
Obie ksiazki nawiazuja do trudnego zycia w Afganistanie.
Aby pokrotce opisac fabule ksiazek*:
Tysiac wspanialych slonc: Osią fabuły rozgrywającej się w Afganistanie w ciągu ćwierć wieku, są dzieje dwóch kobiet, które zrządzeniem losu poślubią tego samego mężczyznę, despotycznego Rasheeda. Mariam ma zaledwie 15 lat, kiedy zostaje wysłana do Kabulu, by zostać żoną szewca. Druga bohaterka, ambitna i wykształcona Laila, w wyniku wybuchu bomby traci całą rodzinę. Po traumatycznych przejściach dochodzi do siebie w domu Rasheeda i Mariam. Stopniowo między kobietami rodzi się trudna przyjaźń.
Chlopiec z latawcem: Afganistan, lata 70. Dwunastoletni Amir, syn zamożnego Pasztuna z Kabulu, wychowuje sie w domu bez kobiet. By zyskać uznanie w oczach ojca, wygrywa zawody latawcowe. Pomaga mu w tym starszy o rok Hasan, służący i towarzysz zabaw. Amir jest świadkiem, kiedy na Hasana napada banda miejscowych chłopaków pod wodzą psychopatycznego Asefa, który gwałci chłopca. Z tchórzostwa i wyrachowania nie staje w jego obronie, a nawet doprowadza do sytuacji, w której Hasan musi opuścić ich dom.
Ćwierć wieku później dorosły Amir mieszka w USA, gdzie po wkroczeniu wojsk radzieckich do Afganistanu wyemigrował wraz z ojcem. Nie odstępuje go poczucie winy, świadomość własnej zdrady. Los daje mu szansę, by dokonać zadośćuczynienia. Musi zdobyć się na odwagę i powrócić do rządzonego przez talibów Kabulu, aby ocalić nie tylko siebie…
Ale bardzo chcialabym podkreslic, ze w ksiazkach tych, moim zdaniem, fabula nie jest najwazniejsza. Mnie zauroczyl, wciagnal jezyk, jakim ksiazki sa napisane. To, jak sie akcja odgrywa, jak autor buduje napiecie, jak nie wyjawia, co sie stanie, i nagle bum! wielkie zaskoczenie. Czytajac o losach bohaterow dostawalam gesiej skroki, lub sie balam, lub czulam niemalze fizyczny bol. Zylam w tej historii, bylam w skorze bohaterow, a to sie czesto nie zdarza.
Rowniez wstrzasnelo mna to, jakie trudne zycie w Afganistanie bylo, podejrzewam, ze wciaz jest do pewnego stopnia. Przez co ludzie musieli przejsc, co kobiety musialy znosic. I czytajac taka ksiazke czlowiek jest wdzieczny za to, co ma. Ze nikt nie zabrania moim corkom chodzic do szkoly. Ze nikt nie oddaje moich dzieci do przytulku, aby zebraly. Ze moje corki nie beda musialy wyjsc za maz w wieku 14 lat tylko dlatego, bo brak im lepszych opcji w zyciu.
Goraco polecam. A wkrotce opisze dwie kolejne ksiazki, ktore mna poruszyly.
* opis i zdjecia sciagniete z http://www.wydawnictwoalbatros.com/, poniewaz nie jestem dobra w opisywaniu fabuly 🙂 Aczkolwiek swoich ksiazek tam nie kupilam. Moje byly po angielsku.
Olzusy u Fajwoklokow 